Daktyle to ostatnio bardzo często spożywane owoce w Polsce. Szczególną popularnością cieszą się suszone daktyle oraz batoniki zrobione z nich. Owoc te mają wiele zastosowań, wytwarza się z nich mąkę, słodki sok, zwany miodem palmowym, a z soku pozyskiwanego z palmy wyrabia się cukier. Suszone daktyle to idealny dodatek do ciast, owsianek, a nawet dań mięsnych. Chętnie sięgają po nie osoby na diecie, ponieważ można je wykorzystać do robienia dietetycznych deserów, a ponadto pobudzają prace jelit. Są bardzo pożywne, bogate w przeciwutleniacze, a dzięki dużej zawartości węglowodanów niezwykle odżywcze. Mimo to niewiele osób wie gdzie i jak rosną daktylowce.
Jak rosną daktyle?
Pewnie zastanawiacie się na czym rosną daktyle i jak rosną daktyle. Owoce te rosną na palmie daktylowej, która osiąga wielkość 15-25 m. Palma ma duże liście o długości około 3 metrów, które składają się z mniejszych ostro zakończonych listków. Daktyle – jak rosną? Daktyl to roślina wiatropylna, najpierw pojawiają się nieduże kwiaty zebrane w miotlasty. Owoce nazywane daktylami mają czerwono-żółty kolor, a w środku podłużne brązowe nasiona. Osiągają długość 7 cm, ale wiele zależy od odmiany daktylowca.
Fot. Teraz już będziesz wiedział, jak rosną daktyle
Gdzie rosną daktyle?
Uprawa daktyli wymaga ciepłego, suchego lub półsuchego klimatu. Żeby daktylowiec zakwitł potrzebuje wysokiej temperatury. W takim razie gdzie rosną daktylowce? Najsmaczniejsze daktyle uprawia się w Iraku i Iranie oraz Arabii Saudyjskiej, Tunezji, Maroku i Algierze. Jednak roślina ta jest uprawiana nie tylko tam. Również na Półwyspie Arabskim, w Afryce Północnej, w Południowej Azji, W Ameryce Środkowej, a nawet w Hiszpanii i na Sycylii funkcjonują uprawy daktyli. Daktyle – gdzie rosną w największych ilościach? Do największych producentów daktyli należę Iran, Tunezja, Egipt i Arabia Saudyjska.
Fot. Regiony gdzie rosną daktyle charakteryzują się wysokimi temperaturami
Daktyle uprawa
Daktylowce właściwe nie rosną już w stanie dzikim, tylko na uprawach. Uprawia się kilkadziesiąt odmian daktylowców. Do najbardziej cenionych odmian zalicza się: Bhari, daktyle te mają cienką skórkę i bardzo delikatny miąższ; Medjool, które rosną tylko w kilku miejscach na świecie; Hdlawy – suszy się je na drzewach, a potem dosusza w suszarniach; Mozafati, które bardzo długo pozostają świeże i są bardzo słodkie.
Daktylowce właściwe uprawia się z sadzonek wyprodukowanych przez ogrodników albo z nasion. Kiełkują dość długo, bo trzy miesiące. Palma daktylowa, to jednym z największych producentów owoców na hektar uprawy. Daktyle na palmach pozostają, aż do wyschnięcia, jednak nie ma to dużego wpływu na ich wartości odżywcze, bo zawierają one niewiele wody.
Fot. Daktyle na palmie w dwóch kolorach
Palmy daktylowe hodowla w domu
W Polsce, jak łatwo się domyślić uprawa daktyli nie jest możliwe ze względu na panujący klimat, jednak można hodować palmę daktylową w doniczce, w celach dekoracyjnych. Wystarczy oczyszczone nasiona umieścić w doniczce, wypełnionej mieszanką ziemi do nasion z piaskiem lub ziemią kokosową albo kupić specjalną mieszankę do palm.
Doniczkę trzeba umieścić w ciepłym miejscu i nakryć folią, co jakiś czas zdjąć folię, aby przewietrzyć roślinę. Po około 3 miesiącach powinna pojawić się siewka. Latem palma może stać na zewnątrz. Palma w domowych warunkach rośnie wolno i osiąga maksymalnie 2,5 metra, jej pierzaste liście są piękną dekoracją. Daktyle na palmie wyhodowanej w takich warunkach niestety się nie pojawiają.
Daktyle to pyszne i pożywne owoce uprawiane w ciepłym klimacie. Daktylowce są jednymi z najdawniej uprawianych roślin. Hodowały je już starożytnego ludy Bliskiego Wschodu, dzięki czemu ich właściwości i szeroki zastosowanie znane są już od tysięcy lat. W Polsce są chętnie jedzone, a także uprawiane w doniczkach pod postacią pokojowej rośliny, która nie daje owoców, ale stanowi piękną dekorację.
Hobbystycznie przygotowujemy dla Was wartościowe artykuły i porady związane z gotowaniem oraz szeroko rozumianą gastronomią. Naszą misją jest zwiększanie świadomości użytkowników oraz poprawa ich zdolności kulinarnych w jak największym stopniu.
Wspaniały artykuł i zdjęcia, dziękuję